با نزدیک شدن به سنین بالای 30 سالگی، تقریبا دو سوم مردان به تدریج موهای خود را از دست می‌دهند. این آمار با عبور از 50 سالگی بیش از 85 درصد مردان را شامل می‌شود. البته این مشکل تنها در خصوص مردان نیست؛ در حال حاضر نیمی از زنان با مشکلات ریزش مو دست و پنجه نرم می‌کنند. با این تفاسیر قابل درک است که چرا انواع روش‌های ترمیم مو تا این اندازه مورد توجه قرار گرفته است.

امروزه تبلیغات متعددی در رسانه‌ها و فضای مجازی در مورد بهترین مرکز  عمل کاشت مو  به چشم می‌خورد. درحالی که بسیاری از این گزینه‌ها جز خالی کردن جیب شما و امیدهای واهی، نتیجه‌ی دیگری ندارند. از سوی دیگر در سال‌های اخیر پیشرفت‌های چشم‌گیری در خصوص روش‌های ترمیم و پیوند مو صورت گرفته است. این مطلب از سری مقالات کلینیک پوست و مو رز به بررسی روش‌ های پیوند مو، بهترین روش کاشت مو و مراحل کاشت موی طبیعی می‌پردازد. همچنین شما می توانید با مراجعه به انتهای محتوا نظرات کسانی که کاشت مو انجام داده اند را مطالعه کنید.

تراکاشت مو یا کاشت مو به تکنیک جراحی گفته می‌شود که در آن ریشه‌های مو، تک تک از ناحیه اهداکننده به ناحیه در حال ریزش یا خالی از مو برده می‌شوند. از این روش بیشتر برای درمان ریزش موی مردانه استفاده می‌شود و طی آن ریشه‌هایی که به صورت ژنتیکی در مقابل ریزش مقاوم هستند به ناحیه طاس برده می‌شوند. بعلاوه از این روش برای بازسازی ابرو، مژه، محاسن، موهای سینه و ناحیه تناسلی و پوشاندن محل زخم‌های ناشی از تصادف یا جراحی مانند کشیدن پوست و کاشت موهای قبلی استفاده می‌شود. کاشت مو با پیوند پوست متفاوت است.

از هر پیاز مو ۱ تا ۴ رشته مو رشد می‌کند. امروزه در پیشرفته‌ترین روش‌های کاشت مو، پیاز مو را دست نخورده انتقال می‌دهند. نتیجه این کار ظاهر طبیعی تر موهای کاشته شده‌است. این روش کاشت Follicular Unit Transplantation یا به صورت کوتاه شده FUT نامیده می‌شود. موهای اهدایی به دو روش کاملاً متفاوت جمع‌آوری می‌شوند. این کار فوق‌العاده تخصصی بوده و فقط متخصصین پوست و مو مجاز به انجام آن می‌باشند.

تاریخچه کاشت مو

تاریخچه استفاده از بخش‌هایی از پوست سر که در آن بافتی از پوست سر به همراه منبع اصلی تولید خونش به یک منطقه طاس کاشته شود، به قرن ۱۹ بر می‌گردد. استفاده از تکنیک‌های کاشت موی مدرن به دهه ۳۰ میلادی در ژاپن بر می‌گردد که آن موقع جراحان از گرافت‌های کوچک و حتی «گرافت‌های واحد فولیکولی» برای جایگزین کردن مناطق آسیب دیده ابرو یا مژگان، ولی نه در رابطه با برطرف سازی طاسی، استفاده می‌کردند.

در آن زمان تلاش‌های آن‌ها مورد توجه گسترده‌ای قرار نگرفت، و آسیب‌های جنگ جهانی دوم به کشور آن‌ها پیشرفت‌های آن‌ها را تا دو دهه دیگر مخفی نگه داشت. در اواخر دهه ۵۰ بود که عصر مدرن کاشت مو در جهان غرب شروع شد، زمانی که یک متخصص پوست نیویورکی به اسم نورمن ارنریش (Norman Orentreich) با استفاده از به‌کارگیری گرافت‌های آزاد دهنده در بیماران دارای الگوی طاسی مردانه شروع به آزمایش کرد.^[۱] قبل از این تصور می‌شد که موی کاشته شده بیشتر از موی اولیه در منطقه «گیرنده» رشد نمی‌کند. ارنریش نشان داد که استفاده از چنین گرافت‌هایی باعث می‌شود که موهای جدیدی در منطقه گیرنده رشد کنند که دوام آن‌ها به همان اندازه‌ای باشد که در محل اولیه خود در اختیار داشته‌اند.

روش های کاشت مو چیست؟

همانطور که گفته شد، در حین انجام جراحی کاشت مو، پزشک فولیکول ها را از ناحیه متراکم به ناحیهای کم پشت یا طاس انتقال میدهد. برای انجام این کار، از روش های زیر استفاده میشود:

جراحی کاشت موی طبیعی به روش FUT

در میان روشهای مختلفی که برای کاشت موی طبیعی وجود دارد، این روش بسیار تهاجمی بوده و با خونریزی زیادی همراه است. چرا که یک نوار 1 یا دو سانتی از جای ریزش مو برداشته می شود. سپس با استفاده از یک میکروسکوپ فوق العاده قوی، فولیکولهای مو جدا شده و به ناحیه مو پیوند زده می شود.

مزایای روش FUT

• هزینه جراحی به روش  FUT کمتر از سایر روشهاست.
• برای برداشت و پیوند مو تنها به یک روز زمان نیاز است.
• احتمال آسیب دیدن گرافت های مو بسیار کم است.

معایب روش FUT

• دوره بهبودی طولانی به دلیل تهاجمی بودن روش.
• وجود جای زخم بعد از انجام جراحی.
• بالا بودن احتمال عفونت و التهاب نسبت به روشهای دیگر.